NIEUW
Vergelijk de notariskosten voor het opstellen van een samenlevingscontract (al dan niet met 2 testamenten) op onze pagina
Notaristarieven vergelijken
Bij samenwonen is er toch geen alimentatie?
Je hebt gelijk, althans als je over partneralimentatie spreekt en niet over kinderalimentatie. Het grootste verschil tussen trouwen of samenwonen is dat het huwelijk een soort contract is met een aantal wettelijke standaardbepalingen, waaronder alimentatie. Als je na een huwelijk gaat scheiden, dan kun je in theorie samen afspreken dat er geen alimentatie betaald gaat worden, maar dat kun je niet vooraf al afspreken, op het moment dat je trouwt. Zelfs niet door huwelijkse voorwaarden af te spreken.
Ga je samenwonen dat is er geen enkele wettelijke regeling die bepaalt dat je als je uit elkaar gaat partneralimentatie moet betalen. Een wettelijke alimentatieverplichting is er dus niet voor samenwoners.
Zouden jullie het toch redelijk vinden dat er ook na samenwonen alimentatie betaald wordt, dan kun je dat wel vastleggen in het samenlevingscontract.
Ga je samenwonen dat is er geen enkele wettelijke regeling die bepaalt dat je als je uit elkaar gaat partneralimentatie moet betalen. Een wettelijke alimentatieverplichting is er dus niet voor samenwoners.
Zouden jullie het toch redelijk vinden dat er ook na samenwonen alimentatie betaald wordt, dan kun je dat wel vastleggen in het samenlevingscontract.
Wanneer is partneralimentatie afspreken toch redelijk?
Eigenlijk is het enige goede antwoord: als jullie dat alletwee redelijk zouden vinden. Maar voor het geval je geïnteresseerd bent in onze mening, het volgende.
Dat na een huwelijk alimentatie verplicht is, heeft te maken met het feit dat je door te trouwen afspreekt en belooft om voor altijd bij elkaar te blijven en altijd voor elkaar te zorgen. Wat ons betreft mag je dat een ouderwets idee vinden, maar dan moet je dus niet trouwen.
Als je gaat samenwonen doe je geen beloftes vooraf om voor altijd samen te blijven. Wat ons betreft is er dan ook geen reden om af te spreken dat je alimentatie gaat betalen.
Maar .... Een tweede idee achter de alimentatieverplichting bij het huwelijk is dat er vaak de situatie was, en trouwens ook nog vaak is, dat één van de twee partners voor het inkomen zorgt, terwijl de andere partner de zorg voor huishouden en kinderen op zich neemt. De niet buitenshuis werkende partner komt hoe langer hoe meer op afstand te staan van de arbeidsmarkt en de kans om ooit (weer) een goede baan te krijgen wordt ieder jaar minder.
Ook bij samenwoners kom je nogal eens deze traditionele taakverdeling tegen. En in zó'n situatie kunnen wij het ons heel goed voorstellen dat het toch redelijk zou zijn om af te spreken dat de (veel)verdienende partner na het einde van de relatie nog een tijdje alimentatie betaalt.
Je kunt zo'n alimentatie gewoon samen vastleggen in het samenlevingscontract. Groot voordeel, vergeleken met het huwelijk, is dat je helemaal vrij bent om af te spreken wat je wilt, zowel wat betreft hoogte als wat betreft duur van de alimentatie.
Dat na een huwelijk alimentatie verplicht is, heeft te maken met het feit dat je door te trouwen afspreekt en belooft om voor altijd bij elkaar te blijven en altijd voor elkaar te zorgen. Wat ons betreft mag je dat een ouderwets idee vinden, maar dan moet je dus niet trouwen.
Als je gaat samenwonen doe je geen beloftes vooraf om voor altijd samen te blijven. Wat ons betreft is er dan ook geen reden om af te spreken dat je alimentatie gaat betalen.
Maar .... Een tweede idee achter de alimentatieverplichting bij het huwelijk is dat er vaak de situatie was, en trouwens ook nog vaak is, dat één van de twee partners voor het inkomen zorgt, terwijl de andere partner de zorg voor huishouden en kinderen op zich neemt. De niet buitenshuis werkende partner komt hoe langer hoe meer op afstand te staan van de arbeidsmarkt en de kans om ooit (weer) een goede baan te krijgen wordt ieder jaar minder.
Ook bij samenwoners kom je nogal eens deze traditionele taakverdeling tegen. En in zó'n situatie kunnen wij het ons heel goed voorstellen dat het toch redelijk zou zijn om af te spreken dat de (veel)verdienende partner na het einde van de relatie nog een tijdje alimentatie betaalt.
Je kunt zo'n alimentatie gewoon samen vastleggen in het samenlevingscontract. Groot voordeel, vergeleken met het huwelijk, is dat je helemaal vrij bent om af te spreken wat je wilt, zowel wat betreft hoogte als wat betreft duur van de alimentatie.
Kinderalimentatie
Over kinderalimentatie kun je vooraf niet veel afspreken. Ouders moeten altijd voor hun kinderen zorgen, ook in financiële zin, of ze dat nu leuk vinden of niet.
Je zou wel vooraf al procedure-afspraken kunnen maken, bijvoorbeeld niet gelijk gaan procederen als je het oneens bent, maar eerst naar een mediator gaan.
Je zou wel vooraf al procedure-afspraken kunnen maken, bijvoorbeeld niet gelijk gaan procederen als je het oneens bent, maar eerst naar een mediator gaan.
Niet verplichte kinderalimentatie
Heeft één van jullie een laag inkomen en een kind uit een vorige relatie, terwijl de ander een goed inkomen heeft, dan zou je kunnen overwegen om iets over kinderalimentatie af te spreken voor het geval jullie uit elkaar zouden gaan.
Het gaat hierbij niet om een verplichting, want in ons voorbeeld is er geen enkele juridische band tussen het kind en de veel verdienende partner.
Of alimentatiebetaling in deze situatie redelijk is hangt natuurlijk af van allerlei zaken zoals de precieze inkomensverhouding, de duur van de relatie (dus de periode dat de ander als stiefouder is opgetreden), de vraag of de andere ouder van het kind al dan niet alimentatie betaalt, enzovoorts.
We roepen hier dus niet dat je dit altijd behoort te doen, maar je zou er eens over kunnen denken.
Het gaat hierbij niet om een verplichting, want in ons voorbeeld is er geen enkele juridische band tussen het kind en de veel verdienende partner.
Of alimentatiebetaling in deze situatie redelijk is hangt natuurlijk af van allerlei zaken zoals de precieze inkomensverhouding, de duur van de relatie (dus de periode dat de ander als stiefouder is opgetreden), de vraag of de andere ouder van het kind al dan niet alimentatie betaalt, enzovoorts.
We roepen hier dus niet dat je dit altijd behoort te doen, maar je zou er eens over kunnen denken.